[1zw.] Czwarty października, jeden osiem osiem osiem.
Bohater tego tracka, na świat przychodzi…
Stanisław Werner, młody chłopak.
Przeprowadza się z rodziną, do Radomia.
W Szkole Handlowej, rozpoczyna naukę.
Powstanie Styczniowe na chacie, analizuje.
Nadchodzi rok, jeden dziewięć, zero pięć.
Rewolucja w Rosji, by było lepiej?
W struktury Polskiej Partii Socjalistycznej, wchodzi
Rok po tym dla Polski wolnej, do Organizacji Bojowej.
Dostał cynk od kierownictwa, na sprzątnięcie gościa,
Von Płotto, oficer, carskiego wojska.
Za ziomków przesłuchania, przetrzymywania.
W wirze rebelii nadeszła, na niego kara.
Rewolwer? Broń palna? Nie tym razem
Zrobiono bombę, idąc, za rozkazem, oł!
[Ref.] Stanisław Werner
(Andy Bbox skrecz „Stanisław Werner”)

[2zw.] Obserwowano miejsce, przejazdu celu w mieście.
Von Płotto zaszył się w Radomiu, niepowodzenie.
Nazajutrz szesnastego grudnia, jeden dziewięć zero sześć
Podjęto drugą próbę akcji znaleziono cel.
Na zewnątrz sroga zima, pod butami skrzypiał śnieg.
Nagle Werner niosąc bombę, poślizgnął się.
Pomógł mu towarzysz broni – Stanisław Hempel.
Ważyły siedmiofuntowe, materiały wybuchowe.
O drugiej w nocy byli, na ulicach miasta.
Werner na Rogu Moniuszki, Sienkiewicza.
Hempel na, skrzyżowaniu Sienkiewicza, Piłsudskiego.
W oddali słyszalny dźwięk dzwonka, koleżko!
Zamarzniętą drogą śmigają sanie z von Płottem.
Werner czai temat, ręka w górze, trzyma białą chustę!
To był ustalony przez bojowców tajny znak.
Teraz nadszedł walki o niepodległą, Polskę czas!
[3zw.] Hempel dostał cynk, jest w bramie, kamienicy numer cztery.
Przed chatą, carskiego oficera, sanie stanęły.
Bodygardzi zauważyli, „o biegnący małolacik”?
Jeden z żandarmów, bierze rewolwer, cóż za niefarcik!
Pod nogami bomba, oślepiające błyski.
Wybuch zmiótł w drobny kryształ, pobliskie szyby.
Von Płotta noga powyżej kolana urwana.
Na jego ciele widnieje, nie jedna, szarpana rana.
Koniec akcji Hempel się zaszył, Werner złapany.
Trudne zmaganie młodego ziomka, przesłuchanie.
Zrobili mu ostry wjazd, na jego chatę.
Przetrzepali wszystko, znalazły się naboje.
Tutaj ważna sprawa, nie zachował się jak frajer.
Ściemniał w zeznaniach, by prawda była, jak najdalej.
Rozstrzelany, dwudziesty grudnia, jeden dziewięć zero sześć.
Las Kapturski, zajrzyj jak jedziesz E7, z Warszawy do Kielc.